Hermann

Hermann Edelgard (Preus, Steusing)

. . . to opowieści o postaciach historycznych lub uważanych za historyczne . . . 

Hermann Edelgard

Hermann Edelgard (Preuss, Steusing)

Hermann Edelgard ( Irena ), z domu Preuss, z pierwszego męża Steusing urodziła się w  Wieprzu (d. Weepers , Wepren ) 24.09.1931 r. Pochodziła z dość bogatej rodziny. Rodzice  mieli kilkaset  hektarów ziemi, wyspę Bukowiec, posiadłość w Wieprzu, a także prawa do połowu ryb w  Geserich (Jezioraku). Wojna była dla rodziny Edelgard traumatycznym przeżyciem. Ojciec zmobilizowany 1939 r, ranny 24 września, został relegowany, za wstawiennictwem hrabiego Finckensteina, właściciela Gubławek ( oddalonych 2 km od Wieprza )  ze służby wojskowej jako żywiciel wielodzietnej rodziny. Nigdy nie zapisał się do NSDAP.

Wieprz i okolice

Po wojnie Hermann Edelgard straciła wszystko. Rosjanie zabrali jej Ojca, a także  praktycznie cały majątek. Wyspę Bukowiec, na której się początkowo schroniła się rodzina, matka pod presją różnych „doradców” sprzedała  zakładom Zamech z Elbląga za sumę 800.000 zł.  Wywołało to niesnaski w rodzinie,  jeden z braci, mieszkający w Ostródzie nigdy nie miał ponoć partycypować w spadku. Matka do końca życia czekała na męża, który nigdy nie wrócił, zmarł w drodze do „Związku zdRadzieckiego” o czym rodzina dowiedziała się dopiero ok. 1954 r.  Można ją było spotkać, życzliwą dla wszystkich żeglarzy.

Stwierdzenie . . . płyniemy do „Projsów”. . . otwierało niejedno serce. Edelgard wyszła za mąż najpierw za Adama Steusinga, a po jego śmierci za Artura Hermanna. Po tułaczce po okolicznych pegeerach udało się jej wrócić do Wieprza. Zamieszkała, wraz z rodziną  w dawnej rybaczówce, którą podarował jej jeden z byłych pracowników ojca August Herold. Była bardzo lubiana.  Zmarła  24 sierpnia 2009 r. Na jej grobie w Borecznie, często są kwiaty i znicze p. zdjęcia. Na płycie zaś napis :

VON DER ERDE GEGANGEN IN HERZEN GEBLIEBEN. ( Przeminęła z ziemi, pozostała w sercu. )

Postać Edelgard jest przykładem na to jak skomplikowane były losy ludzi na tych terenach. Przez nowych zasiedleńców z Ukrainy ( pokłosie akcji Wisła ) uważana za „Niemrę”, przez „byłych swoich” za „Tamtą”. Po pięknym  gospodarstwie zostały pozostały jedynie  dwa z siedmiu budynków. Dom rodzinny, w którym mieszkają  obcy ludzie i rybaczówka po Heroldach, którą dziedziczą wnuki (dzieci, córki Beli).

W 2012 r. pojawiła się wspaniała książka, relacja – dokument napisana, na podstawie osobistych relacji Edelgardy (Ireny) Hermann, przez mieszkankę pobliskich MatytDorotę Paśko-Sawczyńską pod tytułem „Z Weeper do Wieprza droga panny Preuss” 

Opracowano na podstawie :
• https://pojezierzeilawskie.pl – dostęp 2006 r.
• zdjęcia zbiory własne, Internet
• z Weepers do Wieprza, droga panny Preuss – Dorota Paśko-Sawczyńska

ludzie, alicki józef, behring emil, bonaparte napoleon, gustedt jenny, herman edelgard, hindenburg paul, kirst hans, lemke elisabeth, majewski henryk, minkowski aleksander, nienacki zbigniew, raabe eleonora, steenke georg, stieff hellmuth, szamlewski edmund, szendzielarz zygmunt, tetzlaff adolf, toeppen max