Ssaki
Pojezierza Iławskiego charakteryzują się dużym zróżnicowaniem.
Ssaki
Najczęściej termin zwierzęta odnosi się do ssaków. Dzieli się na wiele gatunków : naziemne, nadrzewne, podziemne, latające, wodne. Występują one na całym świecie. Cechą wyróżniającą ssaki jest to, że niemal wszystkie duże samice ssaków, karmią swoje małe pokarmem, z piersi czyli swoim mlekiem. Ssaki można podzielić też na trzy kategorie : stekowce (np. dziobak), torbacze (np. kangur), łożyskowce. Do tej ostatniej należy większość ssaków.
- owadożerne – jeżowate, kretowate, ryjówkowate,
- nietoperze – podkowcowate, mroczkowate, podkasańcowate,
- gryzonie – wiewiórkowate, skoczkowate, bobrowate, chomikowate, kolczakowate, karczowniki, popielicowate, myszowate
- zajęczaki – zającowate, psowate, niedźwiedziowate, łasicowate, szopowate, kotowate, fokowate, morsowate,
- nieparzystokopytne – koniowate,
- parzystokopytne – wołowate, świniowate, jeleniowate,
- walenie – zyfiowate, delfinowate, morświnowate, narwalowate, płetwalowate, waleniowate
Na Pojezierzu Iławskim spotkamy – bobra, borsuka, dzika, jelenia, lisa, łosia, sarnę, wilka, wydrę
Bóbr
Gatunek ziemnowodnego gryzonia. Jest największym gryzoniem Eurazji, masa ciała dorosłego osobnika dochodzi do 29 kg, a długość ciała do 110 cm. Jest zwierzęciem terytorialnym, zasadniczo monogamicznym. Wiedzie nocny tryb życia. Może przebywać pod wodą nawet do 15 minut. Podczas nurkowania oczy są chronione przeźroczystą powieką.
Borsuk
Gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych. Borsuk jest wszystkożercą, łatwo przystosowującym się do zasobów pokarmowych w okolicy siedliska, waga 12-20 kg. Borsuk prowadzi życie nocne, dzień przesiaduje w norze. Jest bardzo czysta w odróżnieniu od nory lisiej. Wszystkie nieczystości z nory wyrzuca na zewnątrz.
Dzik
Gatunek dużego, lądowego ssaka łożyskowego z rzędu parzystokopytnych. Jest przodkiem świni domowej. Dzik jest eurytopem, unika tylko terenów otwartych i górskich. Zasiedla głównie obszary o dużej lesistości. Zjada padlinę, gryzonie oraz larwy i poczwarki owadów. W heraldyce dzik jest symbolem rycerstwa, walki do ostatniego tchu.
Jeleń
Zwyczajowa nazwa kilku rodzajów zwierząt z rodziny jeleniowatych. W Polsce mianem tym określa się jelenia szlachetnego. Samicę jelenia nazywa się łanią (tak jak i u daniela), samca zaś bykiem, a młodego przedstawiciela gatunku, cielakiem.
Lis
Nazwa zwyczajowa oznaczająca drapieżnego ssaka w języku polskim zwanego lisem pospolitym, lisem rudym. W wielu kulturach lis jest symbolem sprytu i przebiegłości.
Łoś
Największy współcześnie żyjący gatunek ssaka kopytnego z rodziny jeleniowatych, wyróżniający się charakterystycznym porożem. Łoś zasiedla leśne i zakrzewione tereny podmokłe, bagna, mokradła, torfowiska, trzęsawiska, tereny zalewowe, nad jeziorami i rzekami. Żywi się roślinami zielonymi, zjadając dziennie 20 – 50 kg karmy.
Sarna
Gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych. Jedno
z ważniejszych zwierząt łownych Europy. Samica jest potocznie nazywana kozą, samiec rogaczem, kozłem, młode zaś koźlętami. Istnieje również łowieckie określenie sarniak na dorosłego samca sarny. W okresie od jesieni do wiosny żyją w stadach (rudlach) złożonych z kilku do kilkudziesięciu osobników.
Wilk
Gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae), zamieszkującego lasy, równiny, tereny bagienne oraz góry Eurazji i Ameryki Północnej. Potrzebuje, jako gatunek o skłonnościach terytorialnych, dużych przestrzeni. Samce wilków (basiory) są większe od samic (wadery) o ok. 20–25%.
Wydra
Gatunek niewielkiego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, jedyny żyjący w Polsce w stanie naturalnym. Spotkać ją można nad brzegami rzek, potoków, stawów i jezior. Buduje na ich brzegu nory, wejście do których znajduje się pod powierzchnią wody. Nory wydry posiadają jeszcze otwory wentylacyjne, znajdujące się pod korzeniami drzew.
pojezierze iławskie, fauna, ssaki, zwierzęta, ssaki, bóbr, borsuk, dzik, jeleń, lis, łoś, sarna, wilk, wydra, wiewiórka, kuna, kret, nietoperz,