Wieś Wenecja wzmiankowana w dokumentach z roku 1336 została nadana jako dobra rycerskie niejakiemu Waltherowi. Pierwotna nazwa wsi to Venedig.

Skojarzenia z włoskim odpowiednikiem wywołały u rycerzy Zakonu Krzyżackiego ziemie zalewane przez jeziora oraz występujące w okolicy budownictwo na palach.

Okolice wsi zamieszkane były przez plemiona Prusów. Z tego okresu zachowały się ślady strażnicy-grodziska, położone 2 km w kierunku południowo-zachodnim od wsi, przy północnym brzegu jeziora Bartężek.

Od 1466 do 1716 roku majątek znajdował się w rękach rodziny von Venedyer. Od 1716 do 1791 roku należał do rodu von Glaubnitz. Kolejnym właścicielem był major von Radecke. W 1860 roku właścicielami majątku zostali bracia Ludwig i Traugott von Lücke. Miejscowość pozostała w rękach tej rodziny do 1945 roku.

W roku 1782 we wsi odnotowano istnienie 33 domów, natomiast w 1858 w 30 gospodarstwach domowych żyło 361 mieszkańców. W latach 1937–1939 wieś liczyła 441 mieszkańców, w 2010 r. 239 mieszkańców, a w 2021 roku liczba ludności to 228 mieszkańców.