Tabórz (niem.Oberförsterei Taberbrück, od 1939 r. Taberbrück) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Łukta, nad jeziorem o tej samej nazwie (Taber See). Wieś jest położona w odległości 16 km na północny wschód od Ostródy.

Dokumenty z 1539 roku poświadczają, że miejscowość była wówczas wsią szlachecką składającą się maksymalnie z 3 gospodarstw. Jej nazwa nawiązuje do nazwy jeziora, nad którym osada została założona. Źródła z roku 1794 wskazują, że we wsi mieszkało wówczas 7 gospodarzy.

W latach 1805-1832 żył w Taborzu Georg Schultze – Królewski Nadleśniczy i Łowczy. W czasie pobytu Napoleona na ostródzkim zamku w roku 1807 Schultze miał podobno służyć jako przewodnik cesarza i jego dowódców. Nadleśniczy należał prawdopodobnie do loży masońskiej z siedzibą w Nidzicy. W Taborzu pozostał do swojej śmierci w 1850 roku. Nagrobek Schultze oraz jego córki Augusty został odnaleziony w taborskich lasach – obie mogiły należą do jednych z najstarszych w grobów w okolicach Ostródy.
W 1876 roku w okolicach upolowano ostatniego rodzimego rysia w powiecie. W 1944 roku w leśnictwie pracowało 37 żołnierzy włoskich, których następnie przeniesiono do pracy w innych miejscowościach. Po II wojnie światowej, w trakcie prac archeologicznych w okolicach wsi, natrafiono na wytwory krzemienne i kamienne pochodzące z młodszej epoki kamienia.

Na zachód od wsi leży Rezerwat Sosny Taborskie. Lokalne odmiany sosny o wysokiej jakości drewnie osiągają wiek do 250 lat, dorastając do 40 metrów wysokości.