Behring
Pojezierze Iławskie / Historia / Ludzie / Znani i uznani / Behring Emil
Behring Emil
. . . to opowieści o postaciach historycznych lub uważanych za historyczne . . .
Behring Emil, wybawicielem dzieci i żołnierzy
Wieś Ławice została założona w 1325 roku pod nazwą Hansdorf przez Andreasa von Summerow. W 1416 roku właścicielem Ławic był Sander von Rischkaw, który miał karczmę, prawo połowu ryb na jez. Kałdunek, do niego należał także młyn na Młyńskim Stawie. Od 1850 roku wieś wraz z 150 ha majątkiem należy do księcia Reuss-Gera. Mieszkańcy utrzymywali się z pracy w majątku, jako robotnicy leśni a także z pracy na własnych niewielkich gospodarstwach.
W poł. XVIII wieku król Fryderyk Wielki I osiedlił w Ławicach rodzinę Behringów. Potomek osiedleńców – August Behring, żonaty z Augustine, z domu Zoch, ze wsi Dół niem. Daule, podjął w 1848r. pracę nauczyciela w szkole ławickiej. 15 marca 1854r. urodził się Emil, jako piąte dziecko w wielodzietnej rodzinie. Początkowo uczył się pod okiem ojca.
Jako młody chłopak Behring Emil ukończył gimnazjum w Hohenstein (Olsztynek), co otworzyło mu drogę do dalszej kariery. Ze względu na zainteresowanie naukami przyrodniczymi i ścisłymi i dobre wyniki w nauce, otrzymał stypendium państwa pruskiego, które pokryło koszty egzaminu maturalnego. Po zdanym egzaminie przyszły noblista, dzięki zapomodze pieniężnej udzielonej przez przyjaciela rodziny, dostał możliwość podjęcia studiów medycznych w Berlinie. Od 2 października 1874 roku, studiował na Cesarskiej Wojskowej Akademii Medycznej. Cztery lata później napisał pracę dyplomową na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma (dziś Uniwersytet Humboldtów w Berlinie) i rozpoczął pracę jako lekarz wojskowy w Prowincji Poznańskiej. Po odbyciu praktyki w Poznańskiem, Behring Emil wrócił do Berlina aby kontynuować naukę. W ten sposób stał się asystentem innego słynnego noblisty, Roberta Kocha. Podjął pracę naukowca w Pruskim Instytucie Chorób Zakaźnych w Berlinie. W 1895 roku naukowiec podjął pracę na Uniwersytecie w Halle, gdzie przyjął posadę profesora.
Po odkryciu szczepionek przeciw tężcowi (1890 r.) oraz dyfterytowi (1891 r) stał się „wybawicielem dzieci i żołnierzy”. Poróżniło go to jednak z jego preceptorem Robertem Kochem. W rezultacie odszedł z Instytutu i objął stanowisko dyrektora Instytutu Higieny w Magdeburgu. W 1901 roku otrzymał Nagrodę Nobla. Od 1901 roku stan zdrowia Behringa uniemożliwiał mu regularne wykłady i poświęcił się głównie badaniu gruźlicy. Aby ułatwić mu pracę, firma handlowa, w której miał udziały finansowe, zbudowała dla niego dobrze wyposażone laboratoria w Marburgu, a on sam założył w 1914 r. Był właścicielem posiadłości, która była dobrze zaopatrzona w bydło, które wykorzystywał do celów eksperymentalnych.
Zdecydowana większość licznych publikacji naukowca została łatwo udostępniona w wydaniach jego Gesammelte Abhandlungen (Collected Papers) w 1893 i 1915 roku. Nobliście przyznano liczne wyróżnienia. Już w 1893 r. nadano mu tytuł profesora, a dwa lata później został «Geheimer Medizinalrat» i oficerem francuskiej Legii Honorowej. W następnych latach członkostwo honorowe Towarzystw we Włoszech, Turcji i Francji; w roku 1901, w którym otrzymał Nagrodę Nobla, został wyniesiony do stanu szlacheckiego, aw 1903 wybrany do Tajnej Rady z tytułem Ekscelencji. Później przyszły członkostwa honorowe na Węgrzech iw Rosji oraz ordery i medale z Niemiec, Turcji i Rumunii. Został także honorowym wolnym człowiekiem (Ehrenbürger) Marburga.
Ironią losu jest jednak fakt, że zmarł na zapalenia płuc, 31 marca 1917 roku i został pochowany w mauzoleum Marbach koło Marburga w Niemczech. Na cmentarzu w Ławicach do dziś są groby jego rodziców.
Ławice rodzinna miejscowość
Opracowano na podstawie :
• https://pojezierzeilawskie.pl – dostęp 2009 r.
• Zdjęcia zbiory własne, Internet
ludzie, alicki józef, behring emil, bonaparte napoleon, gustedt jenny, herman edelgard, hindenburg paul, kirst hans, lemke elisabeth, majewski henryk, minkowski aleksander, nienacki zbigniew, raabe eleonora, steenke georg, stieff hellmuth, szamlewski edmund, szendzielarz zygmunt, tetzlaff adolf, toeppen max