Siemiany, Schwalgendorf to prastara wioska rybacka założona w roku 1700 w ramach tzw. osadnictwa szkatułowego,  położona nad najdłuższym jeziorem w Polsce – Jezioraku. Nazwę nadali jej okoliczni mieszkańcy, którzy widząc obłoki dymu nad lasami nazwali je Schwalgendorf ( Schwalge – obłoki dymu ; dorf – wioska ). W 1785 roku miejscowość liczyła już 54 domy mieszkalne.

Wieś jest bardzo chętnie odwiedzana latem przez turystów, ma bowiem bogate zaplecze noclegowo – rekreacyjne. Bliskość naturalnych lasów (owoce leśne, grzyby) i wiele jezior śródleśnych np. jez.Jasne czy jez. Czarne czynią Siemiany, główną po Iławie atrakcją regionu. Wieś jest też przystanią dla żeglarzy, halsujących wśród wielu, rozsypanych w tej części Jezioraka, wysp. Do najbliższych należą – Lipowa, Zielona, Bukowiec i bliźniacze Gierczaki.

Lubił tu przyjeżdżać, z nieodłącznym chlebakiem i gitarą poeta, bard – Edward Stachura. Wieś była dla niego miejscem wypoczynku i twórczej pracy. Swoje poezje wielokrotnie prezentował w ówczesnej wiejskiej szkole podstawowej i Iławskiej  Bibliotece Miejskiej, którą później ( staraniem Wiesława Niesiobędzkiego ) nazwano jego imieniem. Miał zresztą podjąć tu w 1979 r. pracę w miejscowej bibliotece, lecz niestety stan zdrowia mu na to nie pozwolił.

Siemiany to wreszcie wieś ze słynną w latach 80-tych ( niestety już nieczynną ) gospodą o wdzięcznej nazwie – Cyraneczka. Któż nie bywał, kto nie wspomina tych upojnych nocy śpiewem umilanych. !

Tradycję „pieni” dziś podtrzymują tylko dwie „jadłodajnie”, przystań „Kurka Wodna” ( powstała w 2003 roku ) z przesympatycznymi właścicielami – małżeństwem Niny i Krzysztofa Drej, animatorów kultury nad Jeziorakiem.

Nie sposób pominąć kultowej przez wiele lat „Szopy”, czynnej od 1990 roku, która ostatnio nie świeci jednak jasnym blaskiem innowacji.