Niemiecki pisarz, autor ponad 50 książek i krytyk filmowy. Urodził się 5 grudnia 1914 w Osterode, (Prusy Wschodnie, dzisiaj  Ostródzie). Był synem funkcjonariusza policji w Prusach Wschodnich. Z tego względu często zmieniał miejsce zamieszkania i uczęszczał do różnych szkół podstawowych w Ostródzie, Morągu, Nidzicy. Ukończył szkołę powszechną, Gimnazjum im. Cesarza Wilhelma, a następnie Wyższą Szkołę Handlową w Ostródzie. Po ukończeniu nauki rozpoczął pracę w biurze rachunkowym w Mielnie (d. Mühlen) – wsi w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Grunwald.

Za namową ojca w 1933 r. wstąpił do Reichswehry i został żołnierzem zawodowym. Swoją karierę wojskową rozpoczął w 1 Pruskim Pułku Artylerii Przeciwlotniczej (1. Preußische Flakartillerie-Regiment) stacjonującym w Królewcu (obecnie Rosja). Wcześniej związał się z młodzieżową organizacją Hitlerjugend, dla której w okolicach Morąga i Gietrzwałdu organizował obozy.

W czasie II wojny światowej brał udział w kampanii polskiej, francuskiej, włoskiej, rosyjskiej i dosłużył się stopnia porucznika. W latach 1943–1945 był oficerem nadzorującym i nauczycielem historii wojny w Szkole Lotnictwa Wojennego w Schongau (Bawaria). Jako adiutant dodatkowo przez kilka tygodni pełnił funkcję oficera prowadzącego. Krótko przed końcem wojny piastował urząd szefa baterii sztabowej w Szkole Wojennej. W szkole tej służył Franz Josef Strauß, późniejszy premier Bawarii, który miał duży wpływ na powojenne życie Kirsta.

Po kapitulacji III Rzeszy spędził 9 miesięcy w areszcie śledczym amerykańskiego obozu internowania w Garmisch-Partenkirchen, na skutek donosu Franz Josef Straußa, jakoby był nazistą. Musiał jednak jeszcze potwierdzić brak nazistowskich przekonań przed Izbą Orzekającą o denazyfikacji. Przewodniczącym był nie kto inny jak wspomniany wcześniej Franz Josef Strauß.

W roku 1947 Kirst Hans przeniósł się do Monachium, gdzie pracował jako krytyk filmowy w dzienniku „Münchner Mittag”. Doświadczony przeżyciami wojennymi Kirst Hans był przeciwnikiem zbrojeń, ostro krytykował pomysł powstania Federalnych Sił Zbrojnych. Była to przyczyna kolejnego sporu z Franzem Josefem Straußem, który w tym czasie był już ministrem obrony RFN.

Stając się w latach 60. niezależnym finansowo, zaczął pomagać potrzebującym. Tantiemy uzyskane ze sprzedaży swoich książek przekazywał między innymi organizacjom socjalnym w Izraelu. Wspomagał również sieroty wojenne w Polsce oraz studentów w Norwegii.

W 1961 r. poślubił aktorkę Ruth Müller. Wraz z żoną i córką Beatrice zamieszkał w Feldafing nad jeziorem Starnberg. W latach 1970 – 1971 studiował w Federalnym Urzędzie Kryminalnym w Wiesbaden. W 1987 r. przeprowadził się wraz z rodziną do Werdum (Wschodnia Fryzja). Zmarł na raka 23 lutego 1989 r. w Bremie. Został pochowany w Werdum.