Ząbrowo to wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Iława. Miejscowość położona jest nad rzeką Osą, w odległości ok 8 km od Iławy.

Ząbrowo zostało założone pod koniec XIII wieku (lokacja na prawie chełmińskim). Niemiecka nazwa wsi – Sommerau – pojawiła się w roku 1312. W dwanaście lat później, w 1324 roku, w Ząbrowie został sporządzony dokument regulujący granicę między posiadłościami kapitułami pomezańskiej a zakonu krzyżackiego. W 1341 roku pięć włók sołeckich w Ząbrowie sprzedała kapituła Piotrowi, sołtysowi Olbrachtowa. W 1373 roku kapituła odnowiła mieszkańcom przywilej lokacyjny. W przywileju tym mówi się, że we wsi są dwie karczmy, a każdy z karczmarzy płaci po trzy grzywny czynszu rocznie. Wolno im też też sprzedawać wyroby masarskie i piekarskie, ale w zamian muszą płacić czynsz w wysokosći jednego wiardunku. Rok wcześniej sprzedano młyn w Ząbrowie za sumę 80 grzywien oraz czynsz w wysokości sześciu łasztów zboża, pięciu grzywien i dziesięciu tuczonych świń.

Dwukrotnie, w czasie wojny głodowej i wojny trzynastoletniej Ząbrowo było kompletnie zniszczone. Przez wiele lat wieś nie podniosła się z ruiny. Dlatego też w 1519 roku kapituła zmuszona była sprzedać jedną karczmę wraz z dwoma włókami ziemi i ogrodem za sumę 150 grzywień, a drugą karczmę zlikwidować.

Założenie parafii w Ząbrowie miało miejsce w czasie drugiej lokacji w 1373 r. Wybudowano kościół, który wraz z wsią został zniszczony w roku 1414. Nowa świątynia została wybudowana w latach 1701-1702. Jest to obiekt o prostym kształcie z dachem naczółkowym i neoklasycystyczną wieżą dobudowaną w 1864. Wewnątrz strop barwnie polichromowany, klasycystyczna ambona i barokowy ołtarz, w prezbiterium współczesny obraz przedstawiający św. Jerzego zabijającego smoka. Nawa kościoła, uznanego za zabytek architektoniczny trzeciej kategorii, pochodzi z początku XVIII wieku. Zabytkiem czwartej kategorii jest jedno z gospodarstw gospodarskich. W 1924 roku wmurowano w polny głaz pamiątkowe tablicę z okazji 600 rocznicy powstania wsi i setnej rocznicy uwłaszczenia. Na ząbrowskim cmentarzu zachowały się stare nagrobki z polskimi  nazwiskami  Józefski, Rybicki, Majewski, Kukła itp.

W 1789 wieś liczyła 67 domów mieszkalnych a w 1905 roku już 788 mieszkańców. Obecnie ( w 2021 r.) wieś liczy 1167 mieszkańców. We wsi działa Gminna Biblioteka Publiczna, jest też szkoła podstawowa.

Turystyka :

Zielony szlak rowerowy prowadzący wzdłuż Kanału Elbląskiego – trasa: Elbląg (Rubno Wielkie) – Nowakowo – Kępa Rybacka – Bielnik II – Kazimierzowo – Władysławowo – Wikrowo – Jegłownik – Gronowo Elbląskie – Różany – Zwierzno – Kępniewo – Brudzędy – Stare Dolno – Święty Gaj – Kwietniewo – Rychliki – Jelonki – Lepno – Kreki – Jarnołtowo – Zalewo – Jerzwałd – Siemiany – Piotrkowo -Starzykowo – Szymbark – Ząbrowo – Kamionka – Iława

Zabytki :

Nawa kościoła pw. Zesłania Ducha Świętego, uznanego za zabytek architektoniczny należący do trzeciej kategorii, pochodzi z początku XVIII wieku, wieża natomiast z 1864 roku. Zabytkiem czwartej kategorii jest jedno z zabudowań gospodarskich. W 1924 roku wmurowano pamiątkową tablicę w polny głaz. Okazją do tego była 600. rocznica powstania wsi i setna rocznica uwłaszczenia. Obecnie jest to kościół pw. Zesłania Ducha Świętego.

Na ząbrowskim cmentarzu zachowały się stare nagrobki z polskimi nazwiskami: Derkowski, Józefski (Josewski), Majewski, Rybicki, Kukła, Murawski, Jałowski, Granica, Tadzki (Tatzki), Laskowski. Być może należy do nich zaliczyć również nazwisko Kingerske (Kingerski).