Drzewa
Drzewa, lasy i parki
to naturalna część składowa flory Pojezierza Iławskiego
Drzewa
Podstawowym komponentem lasów Pojezierza Iławskiego jest sosna. Licznie występuje też dąb, buk, olsza, brzoza, w mniejszych ilościach świerk, modrzew, jesion, grab, klon, lipa, topola, jawor.
Drzewa liściaste
Brzoza
(Betula) obejmuje trudną do sprecyzowania liczbę gatunków , ponieważ łatwo powstają mieszańce międzygatunkowe o trudnym do ustalenia statusie taksonomicznym. Wyróżnia się zazwyczaj ok. 30–60 gatunków. Posiada lekką i zwiewną koronę. Cechuje ją szybkie rozprzestrzenianie się. Całkowity czas życia brzozy rzadko przekracza 200 lat. Sok brzozy (pobrany wiosną), nazywany oskołą, zawiera dużo cukrów i stosuje się go do produkcji napoju.
Buk
(Fagus sylvatica) jest wśród drzew najbardziej wydajnym producentem ściółki. Jego liście zawierają duże ilości związków wapnia, dzięki czemu powstająca z nich próchnica wzbogaca glebę w substancje pokarmowe i przeciwdziała jej wyjaławianiu. Współcześnie buk jest najlepiej przystosowanym do panujących warunków przyrodniczych drzewem liściastym w zach. Europie. Osiąga wiek ponad 400 lat. Duży buk produkuje dziennie około 7000 litrów tlenu, ilość wystarczająca dla 50 ludzi
Dąb szypułkowy
(Quercus robur) występuje w Europie (z wyjątkiem północnej Skandynawii). Ceniony ze względu na wytrzymałe, twarde i trwałe drewno. Jest gatunkiem długowiecznym, żyje ponad 700 lat. Ze względu na okazałe rozmiary jakie osiąga, sprawia majestatyczne wrażenie i dlatego odgrywa istotną rolę w symbolice i dawniej w kultach religijnych. Jest symbolem długowieczności, dostojeństwa i siły. Stare okazy nierzadko chronione są jako pomniki przyrody.
Grab
Carpinus betulus) rodzaj drzew z rodziny brzozowatych. W Polsce występuje jeden gatunek. Drzewa lub wysokie krzewy o gładkiej, nieznacznie spękanej, popielatej korze. Drewno grabu ma szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach rzemiosła. Ze względu na swoją zwartość, dużą twardość i odporność na ścieranie stosowane m. in. do wytwarzania elementów drewnianych narzędzi stolarskich (korpusy strugów). Drewna grabu używa się również do produkcji pałek perkusyjnych.
Jawor
gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae). Na nizinach zwykle w sztucznych nasadzeniach jako drzewo parkowe i alejowe, rozprzestrzenia się z nasadzeń. Dorasta do 30 m wysokości. Korona szeroka, wysoko osadzona. Osiąga wiek do 500 lat.
Jesion
rodzaj drzew z rodziny wierzbowatych (Salicaceae Mirb.). W Polsce występują trzy rodzime gatunki topoli: topola czarna, topola biała i topola osika. Długość życia większości gatunków zawiera się w przedziale 100-200 lat. Dostarczają miękkiego drewna używanego do produkcji celulozy, papieru, zapałek, lecz także korpusów gitar elektrycznych i bębnów.
Klon
W Polsce jest najpospolitszy z krajowych gatunków swego rodzaju. Drzewo dorastające do 20–30 metrów, posiadające szeroki, okrągły pień o korowinie na starszych okazach, drobno, podłużnie spękanej, rzadko łuszczącej się łuskami. Korona rozłożysta. Drewno klonu doskonale nadaje się do obróbki. Można wykonywać z niego meble, podłogi oraz instrumenty muzyczne. Stradivarius z drewna klonu zwyczajnego wykonywał dolne pokrywy swoich skrzypiec.
Lipa
rodzaj długowiecznych drzew należący do podrodziny lipowatych. Kwiaty są zwykle pachnące i miododajne. Napar z kwiatów lipy działa napotnie i przeciwgorączkowo, moczopędnie, sokopędnie, uspokajająco oraz przeciwskurczowo. Łagodzi także kaszel.
Olsza czarna
(Alnus glutinosa) to jedno z ważniejszych drzew wilgotnych zarośli nadbrzeżnych i lasów łęgowych niżu. Drzewo osiąga wysokość do 40 m z rozłożystą koroną. Ma dużą zdolność do tworzenia odrostów ze ściętych pni. Drewno lekkie, miękkie, łupliwe, odporne na długie przebywanie w wodzie.
Topola
rodzaj drzew z rodziny wierzbowatych (Salicaceae Mirb.). Zalicza się do niego 35 gatunków. W Polsce występują trzy rodzime gatunki topoli: topola czarna, topola biała i topola osika. Ze względu na swój kolumnowy pokrój sadzona wzdłuż dróg. Dostarczają miękkiego drewna używanego do produkcji celulozy, papieru, zapałek, lecz także korpusów gitar elektrycznych i bębnów.
Drzewa iglaste
Modrzew
(Larix) rodzaj drzew z rodziny sosnowatych, który obejmuje kilkanaście gatunków występujących na obszarach umiarkowanych i chłodnych półkuli północnej. Traci igły na zimę. Drzewa osiągają wysokość do 80 m i posiadają szeroką koronę, która jest zbudowana z poziomo rosnących konarów. Należą one do najwyższych drzew w Polsce
sosna-mazurska
(Pinus sylvestris) znajduje tu optymalne warunki siedliskowe i klimatyczne. Charakteryzuje się prostą, gonną, walcowatą strzałą, sięgającą do 42 m wysokości, wysmukłą spiczastą lub lekko zaokrągloną i stosunkowo nisko osadzoną koroną, delikatnym ugałęzieniem, odpornością przeciw osutce, przymrozkom i śniegołomom. Sosna mazurska posiada dużą energię wzrostu produkując wysokiej jakości drewno.
Gatunek (Bois de Tabre) niezwykłej właściwości. Jej pień jest bardzo gładki, niemal doskonale pionowy, równy i prosty, wysoki na 30-40 m i dożywają 250 lat. Pierścienie najstarszych sosen dochodzą do 1 m. Jest to doskonały materiał szkutniczy, używany do wyrobu masztów żaglowców. Doceniony przez królową duńską, która już 1576 r. znaczne ilości kupowała dla potrzeb swoich stoczni. Te niezwykłe drzewa można zobaczyć w Leśnym Rezerwacie „Sosny Taborskie”. Tutaj : mapa dojazdu
Świerk
rodzaj wiecznie zielonych drzew z rodziny sosnowatych (Pinaceae), który obejmuje około 35 gatunków. Świerk silnie zacienia dno lasu. Ma tendencję do zakwaszania gleb, na których rośnie. Wyróżnia się wyjątkowo płytkim i rozległym systemem korzeniowym, wskutek czego jest podatny na wywroty (wiatrowały). Świerk ma większe wymagania glebowe, niż sosna. Wrażliwy na przymrozki. Mało odporny na działanie wiatru.
Opracowano na podstawie :
• https://pojezierzeilawskie.pl – dostęp 2009 r.
• Zdjęcia zbiory własne, Internet
pojezierze iławskie, flora, drzewa liściaste, brzoza, buk, dąb szypułkowy, grab, jawor, jesion, klon, lipa, olsza czarna, topola, drzewa iglaste, modrzew, sosna mazurska, sosna taborska, świerk